Natuur
Eilanden:
Eilanden | 1185 |
Bewoond | 67 |
Onbewoond | 1118 |
Lengte van de Kroatische kust:
Land kust | 1778 km |
Eilanden kust | 4012 km |
Totaal | 5790 km |
Eilanden groter dan 200 km²:
Oppervlakte | Lengte van de kust | |
Krk | 405,8 km² | 189 km |
Cres | 405,8 km² | 248 km |
Brac | 394,6 km² | 175 km |
Pag | 299,7 km² | 254 km |
Korcula | 284,6 km² | 269 km |
Hvar | 276,0 km² | 182 km |
Nationale parken
Nationale parken en overige beschermde gebieden:
Aantal | Oppervlakte in Ha | |
Nationale parken | 8 | 79.320 Ha |
Kornati | 30.120 Ha | |
Plitvice meren | 19.479 Ha | |
Watervallen Krka | 14.200 Ha | |
Paklenica | 3.617 Ha | |
Mljet | 3.100 Ha | |
Risnjak | 3.014 Ha | |
Brijuni | 2.700 Ha | |
Noordelijke Velebit | 10.900 Ha | |
Natuurparken | 6 | 317.502 Ha |
Reservaten | 2 | 2.395 Ha |
Bijzondere reservaten | 69 | 30.372 Ha |
Natuur monumenten | 72 | 82 Ha |
Beschermde natuur gebieden | 28 | 17.544 Ha |
Bossen en Parken | 23 | 7.660 Ha |
Aantal soorten planten | 44 | |
Aantal soorten dieren | 380 |
![]() |
Nationaal Park Brijuni
De Brijuni eilanden bestaan uit twee grotere en twaalf kleinere eilanden voor de westkust van Istrië en in de buurt van Pula met een totale oppervlakte van zeven vierkante kilometer. Aangezien echter ook een nog groter zeeoppervlak rond de eilanden beschermd wordt, omvat het hele nationale park 36 km2. De Brijuni eilanden staan bekend om hun ongerepte mediterrane vegetatie, gedeeltelijk vormgegeven als landschapspark en gedeeltelijk als safaripark. De eilanden worden verder gekenmerkt door een uitermate waardevol cultureel erfgoed uit Romeinse en Byzantijnse tijd. Vanwege hun buitengewone schoonheid zijn de Brijuni eilanden al meer dan honderd jaar een geliefde vakantiebestemming van bekende staatslieden en aristocraten. Hoewel deze eilanden geen permanente eigen bevolking hebben, treft men hier dankzij het grote aantal toeristische bezoeken gedurende het hele jaar toch steeds dagelijks mensen aan. Op het eiland Veliki Brijun is het zelfs mogelijk in een van de drie kleinere hotels te overnachten en gasten kunnen hier in alle rust genieten van een prachtige natuur niet ver van het toeristische gewrevel van Pula. Hier ligt ook het oudste golfterrein van Kroatië. Bijna de helft van de eilanden wordt in beslag genomen door landschapsparken en grasvelden met losstaande dennebomen met “gekortwiekte” boomkruinen. Twintig jaar geleden toen op de Brijuni eilanden nog de residentie van de toenmalige Joegoslavische president Josip Broz Tito was, werd ook het safaripark aangelegd. De bewoners daarvan zijn over het algemeen exotische planteneters: olifanten, antilopen, gazellen, lama's en zebra's. Het cultuur historische erfgoed van de Brijuni eilanden heeft ertoe bijgedragen dat dit gebied tot nationaal park werd uitgeroepen. Er zijn vooral heel veel resten uit de Romeinse tijd toen gedurende de eerste eeuw n. Chr. in de baai Verige een zomerresidentie bestond die door Romeinse keizers werd gebruikt, iets waar talloze bewaard gebleven beelden nog steeds van getuigen. Nog meer resten stammen uit de Byzantijnse tijd toen in de baai Dobrika een goed versterkte castrum werd aangelegd die tot de 14de eeuw bewoond werd. Gedurende de 19de eeuw werd door de Oostenrijks-Hongaarse Monarchie een indrukwekkend verdedigingssysteem aangelegd ter bescherming van de belangrijkste marinehaven Pula. Deze vestingen die tot de grootste van het Middellandse Zeegebied horen zijn tot op heden bewaard gebleven en zijn een uitstekend voorbeeld van de Europese vestingbouw. De meeste verdiensten voor het huidige cultuurlandschap draagt echter de Oostenrijkse industrieel Paul Kupelwieser, die de eilanden aan het einde van de 19de eeuw kocht en er met hulp van de beroemde arts Robert Koch in slaagde de malaria op deze eilanden terug te dringen. Aan het begin van de 20ste eeuw werden de eilanden tenslotte als toeristisch park ingericht. De pagina is in het Kroatisch en Engels. Link: http://www.brijuni.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Mljet
Men noemt Mljet het groene eiland. Het is een eiland die verloren is in de open zee, ook is het moeilijk het eiland te bereiken. Op dit eiland zijn verschillende zoutwater meren met elkaar verbonden, er zijn veel grotten op dit eiland. Ook heeft het een bijzondere historische culterele erfenis. Het eiland Mljet ligt in het uiterste zuiden van Kroatië en ten westen van de bekendste Kroatische toeristische eindbestemming Dubrovnik. Het gelijknamige nationale park omvat het westelijk deel van dit eiland dat volgens velen het mooiste eiland in de Adriatische Zee is. Kenmerkend voor het park zijn twee diepe baaien die vanwege hun nauwe toegang tot de zee als meren worden aangeduid (Veliko en Malo jezero - het Grote en het Kleine meer), alsmede de weelderige en afwisselende mediterrane vegetatie. Mljet beschikt ook over een rijk cultureel erfgoed en verdient vooral vanwege z'n benedictijnse kloostercomplex uit de 12de eeuw speciale vermelding. Het klooster ligt op een klein eilandje midden in het Grote eer en is omgeven door een mediterraan park. Gedurende de afgelopen eeuwen zijn hier vele kronieken, verhandelingen en literaire werken ontstaan, die tegenwoordig deel uitmaken van het waardevolle Kroatische historische en culturele erfgoed. Binnen het kloostercomplex ligt ook de interessante Hl. Mariakerk. In de plaats Polace aan de noordkust van het eiland kan men resten van Romeinse paleizen en vestingwerken aantreffen. Het Grote en het Kleine meer zien er vanuit de lucht inderdaad uit als meren, hoewel het eigenlijk gaat om baaien. Vanwege de ondiepte en de zwakke doorvloeiing van het water naar de zee ligt de watertemperatuur in deze meren gedurende de zomer aanzienlijk hoger dan in de omringende open zee. De zeekant van het eiland is overigens heel erg rotsachtig wordt gekenmerkt door talloze grotten en klippen. Bijna het gehele landoppervlak van het Nationaal Park Mljet wordt bedekt door dichte, mediterrane dennenbossen, die vooral aan het einde van de dag erg aantrekkelijk zijn. Daarom behoren wandelingen en fietsritten langs de oevers van de meren van Mljet tot de meest geliefde recreatie van de bezoekers van het park. Langs talloze paden en routes kan men ook het schilderachtige dorpje Govedari bereiken en via een oude brug van het Grote naar het Kleine meer lopen en omgekeerd. In verband met de natuurbescherming mogen plezierjachten en toeristische schepen alleen de toegang tot de zee-engte Soline bereiken, die toegang biedt tot de baaien van het Grote en Kleine meer. Op deze meren mogen alleen speciale excursieboten van het nationale park varen, kayakken, kano's en bootjes van een gering aantal bewoners dat in een paar gehuchten op dit deel van het eiland woont. De pagina is in het Kroatisch en het Engels. Link: http://www.np-mljet.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Kornati
Kornati is de meest geleden eilandengroep van het hele Middellandse Zeegebied en bevindt zich in Noord Dalmatië, niet ver van Sibenik. Het bestaat uit ongeveer 140 onbewoonde eilanden, eilandjes en klippen met een totale oppervlakte van zo’n zeventig km2. Vlakbij het Nationaal Park Kornati, is nog een parel van de beschermde natuur van Kroatië - Natuurpark Telascica, dat ook de ruime, diepe gelijknamige baai op het buureiland Dugi otok omvat. De Kornati eilanden zijn zo specifiek vanwege hun talloze bizarre vormen, ongewone reliëfstructuren en buitengewoon hoge klippen. Een gezegde beweert: “Zoveel dagen als er in een jaar gaan, zijn er Kornati eilanden”. de waarheid gebiedt echter te zeggen dat er “alleen maar” 140 zijn. Het grootste deel van de eerder vermelde oppervlakte valt aan het belangrijkste eiland Kornat toe, waarnaar overigens ook de hele groep is vernoemd. Uit veiligheidsoverwegingen voor de zeevaart in dit labyrinth van steen en zee, zijn er op de Kornati eilanden ook tal van oude vuurtorens zoals Blitvenica en Sestrice, die tegenwoordig vooral “Robinsonachtige” toeristen aantrekken. Bij uitstek de grootste liefhebbers van de Kornati eilanden zijn echter de watersportenthousiastelingen, want hen bieden deze eilanden dat wat ze het meeste verlangen: een zonovergoten labyrinth van zee en eilanden en rust in een ongerepte natuur. Plezierjachten kunnen in talloze beschutte, natuurlijke baaien voor anker gaan of in de enige jachthaven van het park Piskera of in een tiental jachthavens in de buurt van het park. Voor echte thuisgemaakte visspecialiteiten kunt u aan tafel in een van de jachthavens of in meerdere als visrestaurants ingerichte oude vissershuisjes op de omliggende eilanden. Kenmerkend voor het Nationaal Park Kornati en het Natuurpark Telascica zijn de indrukwekkende klippen die zijn ontstaan als gevolg van aardverschuivingen en de eeuwenlange golfslag van de zee. Aan de buitenrand van de baai Telascica aan de kant van het eiland Dugi otok die op de open zee uitkijkt staan klippen die wel 180 meter hoog zijn. Een bijzondere parel van de baai Telascica en een van de mooiste en best beschermde baaien van de Kroatische eilanden is het kleine meer Mir. Het water van dit zoutwatermeer is aanzienlijk warmer dan het water van de omliggende, heldere, diepe en dus koelere zee. Op Kornati zijn ook vele oude vestingen die nog uit de Illyrische tijd stammen. De gemiddelde jaar tempratuur is 16° C. De pagina is in het Engels en het Kroatisch. Link: http://www.kornati.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Krka
De Krka is ongetwijfeld de meest wonderbaarlijke rivier onder de karstrivieren van Kroatië. Ook zij staat bekend om haar vele watervallen, die net als bij de Plitvice meren dankzij een speciale afzetting van kalk en magnesium zijn ontstaan. Het nationaal park beslaat het grootste deel van het stroomgebied van de rivier vanaf haar bron vlakbij de historische stad Knin tot aan een andere historische stad, Skradin, waar de stroom verandert in een lange en diepe zeebocht. De rivier stroomt ten dele door diepe canyons, ingesleten in het karstlandschap en ten dele door meren, vooral tussen de twee grootsteen mooiste watervallen Skradinski buk en Roski slap. Afgezien van natuurlijke bezienswaardigheden beschikt het Nationaal Park Krka ook over veel cultuurhistorische monumenten. Vooral het franciscanenklooster op het riviereilandje Visovac, een landschapspareltje midden op de Krka daar waar de rivier tot meer wordt, verdient een speciale vermelding. In dat klooster is ook een schilderijtentoonstelling en bezoekers kunnen ook de kerk bezichtigen die nog uit de 14de eeuw dateert. De rijke museale inventaris van het klooster staat bekend om zijn ruim 600 documenten uit de Turkse tijd. Binnen het park ligt ook het interessante orthodoxe klooster Krka aan weerszijden van de rivier, de resten van de oud-Romeinse stad Burnum en meerdere bewaard gebleven kastelen op hoge rotsen boven de rivier. Bezoekers worden ook aangetrokken door oude watermolens waar men ook vandaag de dag nog op ouderwetse wijze graan kan malen, en een etnografisch museum in de buurt waar acteurs in traditionele klederdrachten de geschiedenis van deze streek navertellen. Toch zijn de zeven watervallen de belangrijkste attractie van het Nationaal Park Krka. De waterval Roski slap is de meest uitgestrekte en Skradinski buk de grootste, meest bekende en laatste waterval op weg naar de zee. Roski slap treedt op de voorgrond door een impressieve omgeving bestaande uit hoge canyonrotsen in de buurt. De zeventien stroomversnellingen van Skradinski buk liggen over een afstand van 800 meter en een totaal hoogteverschil van 46 meter. Gemiddeld stroomt hier jaarlijks 55.000 liter water per seconde voorbij, terwijl bij hevige regen die watermassa zelfs 300.000 liter per seconde bedraagt. Tweederde van de 72 kilometer lange rivierstroom worstelt zich door een canyon in schril contrast met de omliggende waterloze kalkvlakte. Een turkooise rivier met overweldigend veel water wringt zich als een fatamorgana door het rotsachtige, onherbergzame Dalmatische karstgebied. Na het pittoreske stadje Skradin aan de rand van het park, wordt de rivier Krka geleidelijk breder en vloeit eerst in het Prukljan meer, en vervolgens in een diepe zeebocht waar nog een historische stad is verrezen, Sibenik. De pagina is in het Kroatisch, Engels, Duits en Italiaans. Link: http://www.npkrka.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Paklenica
Het Nationaal Park PAKLENICA omvat de meest aantrekkelijke delen van de zuidzijde van Velebit, inclusief de hoogste bergtoppen. De belangrijkste attractie van het park zijn twee indrukwekkende nauwe passen Velika (Grote) en Mala (Kleine) Paklenica, die vanaf de zee tot aan de top in deze berg zijn gekerfd. In dit betrekkelijk kleine gebied zijn meerdere ongewone karstvormen en -reliëfen en een aantal grotten. Er is verder een buitengewoon rijke en afwisselende flora en fauna. Van de steile rotswanden is Anica - kuk de meest geliefde bestemming van de Kroatische bergbeklimmers. Aan de bovenkant van de canyon bevindt zich overigens ook het enige onaangetaste bosgebied aan de zeekant van Velebit. Die omstandigheid heeft er samen met het voorkomen van meerdere vegetatie- en klimaatgordels, variërend van warm mediteraan langs de zeekust tot aan snijdend bergachtig bij de hoogste toppen van Velebit, grotendeels voor gezorgd dat dit gebied tot nationaal park werd verklaard - allereerst tijdelijk in 1928 en tenslotte permanent in 1949. Hoewel sprake is van een buitengewoon wilde en onaangetaste natuur, is het Nationaal Park Paklenica makkelijk bereikbaar voor bezoekers vanwege de nabij liggende Adriatische toeristische wegen en de stad Zadar. Dat is overigens ook de reden dat juist dit park de meeste bezoekers heeft van alle "bergachtige" nationale parken in Kroatië. De tegelijkertijd onweerstaanbare en angstaanjagende voorkomens van Velebit boven het zomervakantieoord Starigrad-Paklenica trekken eenvoudigweg toeristen aan die uit zijn op eenvoudige avonturen en wiens slenteringen door het park worden vergemakkelijkt door talloze wegwijzers in verschillende vreemde talen. Tegenwoordig leidt een aangenaam voetgangerspad door de woeste natuur van de bergpas Velika (Grote) Paklenica, die weerzijds wordt afgeschermd door hoge bergtoppen en waar ooit kromgebogen bergvrouwen door liepen, zout torsend uit het kustgebied of graan uit de vruchtbare Lika streek. Vlakbij de bergpas zijn ook meerdere interessante grotten, waarvan Manita Pec de mooiste is en langs het pad zijn vele beschermde diersoorten te zien variërend van vlinders tot verschillende soorten roofvogels. Aangezien deze landschappen heel sterk doen denken aan het Amerikaanse "Wilde Westen" is het niet verwonderlijk dat Velika Paklenica vaak dienst deed als coulisse voor filmmakers van Europese westerns. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de canyon Velika Paklenica is de 400 meter hoge rotswand Anica-kuk, die vanwege zijn steilheid en aantrekkelijkheid een van de bekendste alpinistische bestemmingen van Europa is. Dankzij de nabijheid van de zee is het klimaat hier heel aangenaam en is het bijna het hele jaar mogelijk deze wand te beklimmen. Op 1 mei wordt hier jaarlijks een traditionele bijeenkomst van alpinisten uit alle Europese landen gehouden. Wandelaars en bergbeklimmers kunnen in Nationaal Park Paklenica in de berghut uitrusten of in een van de vele verlaten traditionele schaapherdershutten vooral voor de bestijging van de top van Velebit - Vaganski vrh, 1.758 meter boven de zeespiegel. Het is ook heel bekend als bergbeklimmers centrum. De pagina is in het Kroatisch en het Engels. Link: http://www.paklenica.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Plitvice
De Plitvice meren zijn het bekendste nationale park van Kroatië dat vermeld staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De belangrijkste attractie van dit unieke park zijn 16 kleine meren die door watervallen onderling zijn verbonden. Die watervallen ontstonden in de loop der tijd dankzij de afzetting van kalk en magnesium. Het park beslaat de bron van de rivier Korana in een gebied dat omsloten wordt door dichte beuken-, dennen- en sparrenbossen, ten dele in de vorm van een origineel oerwoud. Afgezien van de meren en bossen, zijn er in dit park veel grotten, rivierbronnen en bloemenweides. De bruine beer staat boven op de lijst van de vele beschermde diersoorten die hier huizen. De populariteit van dit park valt ook te danken aan de speciale vervoersmiddelen die de bezoekers ter beschikking staan ("panoramatreinen" en elektrische boten) en het goedkope onderdak dat hier, langs de belangrijkste binnenweg die Zagreb met Dalmatië verbindt, geboden wordt. Van Plitvice meren deelt men in de grotere Bovenmeren (Gornja jezera) met een bosrijke en glooiende omgeving en de kleinere Benedenmeren (Donja jezera) in een woest, rotsachtig canyon. Het hoogste meer ligt op een grote van 637 meter en de voet van de laagste waterval Sastavci, daar waar de rivier Korana begint, ligt 503 meter boven de zeespiegel. Dat 134 meter hoge verschil onderbreken talloze grotere en kleinere watervallen die voortdurend van uiterlijk en hoogte veranderen. Bezoekers kunnen de watervallen via speciale wandelpaden over houten bruggen bereiken. Die paden zijn niet alleen aangenaam voor het oog, maar zorgen er ook voor dat de afslag van kalk en magnesium die verantwoordelijk is voor het ontstaan van de Plitvice meren tegen mensenvoeten beschermd wordt. Deze afslag is een speciale vorm van zachte en brosse rotsen die ontstaat wanneer water in karstgebieden met behulp van microorganismen, algen en mossen vloeibare kalk afscheidt. Onder de Plitvice meren ligt het Prosce meer het hoogst en hier hoort men het geruis van de watervallen dan ook niet. Omdat het zo ver van de belangrijkste wandelroutes ligt verkeert de natuur hier in haar meest ongerepte staat. Anders dan het uitgestrekte Prosce meer in een buitengewoon "groene" entourage, wordt de canyonomgeving van de Benedenmeren juist door witte kalkrotsen gekenmerkt. Afgezien dat hij de mogelijkheid biedt geïnspireerd te genieten van een originele schoonheid is het de taak van ieder nationaal park de bezoeker te informeren over de elementaire natuurlijke waarden en processen die hij ter plekke kan ontwaren. Dat wordt mogelijk gemaakt door talloze verklarende bordjes en documateriaal dat kan worden aangeschaft in objecten van het nationale park, vervaardigd van natuurlijke materialen die kenmerkend zijn voor de Plitvice meren, vooral hout en ten dele steen, zoals bij het bestuursgebouw van het park. Het is moeilijk te zeggen of het park mooier is in de lente als alle bloemen op de weides beginnen te bloeien en de bossen weer groen worden, in de herfst als zijn bonte herfstkleuren door de meren weerspiegelt worden of gedurende de winter met bevroren watervallen en besneeuwde bomen in een wit, in het zonlicht tintelend landschap. Nationaal Park Plitvice is een van de mooiste natuur monumenten in Europa, er zijn heel veel bossen, meren en beekjes. Bijzonder mooi zijn de watervallen en meren. Nationaal Park Plitvice heeft een rijke flora en fauna. Op de bruggetjes in het park trouwen mensen uit de hele wereld. In het nationaal park Plitvice is ook de film "Winnetou en de schat van het Zilvermeer" opgenomen, deze film is gebaseerd naar een boek van de bekende schrijver Karl May. De pagina is in het Kroatisch, Engels, Duits en Italiaans. Link: http://www.np-plitvicka-jezera.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Risnjak
Risnjak is een bosrijk bergmassief vlakbij de grootste Kroatische haven Rijeka. Zijn naam ontleende het aan zijn populairste bewoner, de lynx (ris) Het gelijknamige nationale park strekt zich uit over een gebied van 300 tot 1.500 meter boven de zeespiegel en aangezien het op het knooppunt ligt tussen Alpen en Dinariden, Midden Europa en Pannonië, kan men in dit kleine gebied vrijwel alle soorten bos van de genoemde gebieden aantreffen en veel planten- en diersoorten. De schoonheid van de bossen, karstfenomenen, aantrekkelijke bronnen en adembenemende uitzichten trekken talloze bergbeklimmers, -wandelaars en andere natuurliefhebbers naar Risnjak. Bergbeklimmers zijn de belangrijkste bezoekers van het nationale park en zij worden vooral aangetrokken door het gebied rond de hoogste top van het bergmassief. De top van Risnjak blijft gedurende alle seizoenen even aantrekkelijk, 's winters als hier een dikke laag sneeuw ligt, in de lente als de weides tot bloei komen, in de zomer als men de zomerhitte van het nabijgelegen kustgebied wil ontvluchten en in de herfst als de bossen zich met verschillende bonte kleuren beginnen te tooien. Afgezien van de "mascotte" de lynx bestaat de rijke dierenwereld verder ook nog uit de bruine beer, marter en siesel. Hoewel de lynxen op een gegeven moment zelfs bijna waren uitgestorven, zijn ze er sinds 1974 weer. Risnjak staat ook bekend om zijn geweldige uitzichten vanaf verschillende bergtoppen, zowel in de richting van de Kvarner eilanden, als in de richting van de bergen van het buurland Slovenië tot aan de Alpen. Binnen de grenzen van het nationale park liggen ook de eerste kilometers van de rivier Kupa die hier zijn 300 kilometer lange weg naar het Pannonische laagland begint. De bovenstroom van de Kupa is snel en helder, met talloze stroomversnellingen en daarom heel populair bij liefhebbers van wildwatersporten. Vanwege de vele forellen is deze bergrivier ook een van de meest aantrekkelijke binnenwateren voor sportvissers. De buitengewoon krachtige rivierbron onder een hoge rotswand is een van de grootste en mooiste van Kroatië. Dit park ligt in Gorski Kotar. In 1953 werd het uitgeroepen tot nationaal park. Bijna het hele park is bedekt met bossen. Het heeft een rijke flora en fauna. De site is in het Kroatisch. Link: http://www.risnjak.hr |
|
| ||
![]() |
Nationaal Park Velebit
Het Natuurpark VELEBIT is dankzij z'n oppervlakte van zelfs 2.000 vierkante kilometer bij veruit het grootste beschermde natuurgebied van Kroatië, groter dan alle overige beschermde natuurgebieden samen. Het Natuurpark Velebit omvat een groot aantal kleinere beschermde gebieden, waaronder de twee nationale parken Sjeverni Velebit (Noord Velebit) en Paklenica en het strikte natuurreservaat Hajducki en Rocanski kukovi. Op deze grandioze berg, die dankzij z'n verscheidenheid, unieke reliëf en uitermate afwisselende planten- en dierenwereld tot een van de belangrijkste natuurgebieden van Europa hoort, zijn tal van natuurlijke bezienswaardigenheden die tot het meest waardevolle bezit van Kroatië horen. Daarom is de hele ongeveer 150 km lange berg beschermd als wereldreservaat van de biosfeer van UNESCO, vooralsnog de enige van zijn soort in Kroatië. De berg Velebit heeft twee gezichten - een woest, kaal berglandschap aan de zeezijde en onoverzichtelijke bossen aan de continentale zijde. Wat de talloze bekoorlijkheden van Velebit betreft verdienen vooral de verschillende karstreliëfen en -vormen vermelding, zoals de bizarre Stapina figuur, een horizontaal rond gevormde obelisk van een honderdtal meters hoog. Hier zijn verder talloze afgronden, grotten en holen, wilde canyons en bruisende bergrivieren op zijn hellingen, zoals de karstschoonheid Zrmanja. Velebit is ook dankzij z'n rijke planten- en dierenwereld de belangrijkste Kroatische berg, zowel wat het totale aantal soorten betreft, als het aantal endemische soorten, soorten die alleen maar in dit gebied voorkomen. Daarom wordt hij tegelijkertijd als het centrale deel van het karstgebied van Kroatië beschouwd en als een van de belangrijkste "hot spots" met betrekking tot de biologische verscheidenheid van heel Europa. Hoewel de belangrijkste delen van het natuurlijk erfgoed van Velebit binnen twee nationale parken aan de noord- en zuidzijde van de berg vallen, beschikken ook andere delen van de berg over buitengewoon interessante natuurlijke bezienswaardigheden. Daartoe behoren onder andere het centrale berggedeelte rond Baske Ostarije, een klein schilderachtig dorpje bij een bergpas onder de indrukwekkende rotspartij Kiza waar een oude pittoreske weg vanaf de voet van de berg naartoevoert. In Baske Ostarije bevindt zich ook een van de weinige berghotels dat vanwege z'n comfort en warmte een ideaal vertrekpunt voor bergwandelingen is. Er zijn ook tal van bezienswaardigheden in het uiterste zuidoosten van de berg waar de onderaardse landschappen van Velebit hun best doen niet onder te doen voor de bovengrondse. Aan de Lika kant van de berg en niet ver van het stadje Gracac zijn de mooiste Kroatische grotten - de Cerovacke spilje. De totale lengte van de Gornje en Donje Cerovacke spilje bedraagt ongeveer vier kilometer en hun overvloed aan stalagmieten en stalactieten zal ook het meest uitgesproken verbeeldingsvermogen van beeldhouwers te boven gaan. Boven het Zrmanja dal en de tunnel van de snelweg die Noord- en Zuid-Kroatië verbindt bevindt zich nog een geomorfologische parel: Tulove grede. Langs deze plek en via de nabijgelegen bergpas Mali Alan leidde ooit de belangrijkste weg over Velebit. Tegenwoordig treft men langs deze route alleen natuurliefhebbers, plaatslijke boswachters en schaapherders aan. Dit park is een van de symbolen voor Kroatie. De site is in het Kroatisch. Link: http://www.velebit.hr |
|
|
Natuur parken
![]() |
Natuur Park Ucka
Dit natuur park ligt in Istrie, tussen Lovran en Rijeka. Ucka is een gebergte in Kroatië. De berg Vojak is met zijn 1401 meter de hoogste berg op het schiereiland Istrië. De plaats Opatija werd een populair vakantieoord tijdens de Habsburgse overheersing. Volgens de legende was dit omdat het in de schaduw van de Ucka, wat het stadje tijdens de zomer beschermd tegen de mediteriaanse hitte. De site is in het Kroatisch. Link: http://www.pp-ucka.hr |
|
| ||
![]() |
Natuur park Papuk
Dit natuur park ligt ten noorden van Pozega. De site is in het Kroatisch. Link: http://www.pp-papuk.hr |
|
|
![]() |
Meer natuur
Dierentuin in Zagreb Gorski Kotar Kopacki rit Kroatische onderwater wereld Natuur Park Biokovo Natuur Park Vransko Jezero Natuur Park Zumberak Telascica |
|
|